Tedarik zinciri yönetimini; ham maddeden başlayıp tüketime kadar giden sürecin içindeki her türlü malzeme hareketinin, bu malzemeler üzerindeki servis hizmetlerinin ve bilginin yönetilmesi olarak tanımlıyoruz. Şirketler tedarik zincirlerini karlılık, ciro, pazar payının arttırılması, çevrim süresinin kısaltılması, envanter maliyetlerinin azaltılması, müşteri, çalışan ve yatırımcının memnuniyetinin arttırılması, yeni ürün geliştirilmesi gibi amaçlarla doğru bir şekilde yönetmek zorundadır. Üretim yapan tüm kuruluşlar için üretimin kesintisiz sürdürülmesi tek amaç olmalıdır. Bu sayede kurumların uzun dönem performansları arttırılacaktır.
Tanımında hammaddeden başlayan tedarik zinciri yönetimi günümüzde değişmiştir. Artık tedarik zincirinde hammaddeden başlayan diye bir tanım güncel değildir. Tedarik zinciri günümüzün rekabetçi, global ve dev ölçekli pazarlarında değişmiştir. Hammaddeden üretime kadar olan giriş lojistiği ve üretimden tüketime kadar giren çıkış lojistiği ve arada kalan üretimle açıklayamayacağımız kadar karmaşık hale gelmiştir. Geçmişte itme sistemi ile çalışan pazar üretmekte ve bu üretime müşteri arayacak şekilde reklam, kampanya, dağıtım sistemleri ile ürünlerini pazara aktarmaktaydı.
Bu gün tedarik zinciri 8 ana başlığa bölünmüştür. Tedarik zinciri pazarda talep yaratılmasıyla başlamaktadır. Üretip stoka koy, sonra satalım şeklindeki mantık bitmiştir. Önceden üretilen her ürün stok maliyeti yaratmakta, satış fiyatlarını yukarı çekmekte ve pazarda satış kaybı yaratmaktaydı. Stokların şiştiği mevsimler de ise kampanyalar yapılarak stoklar eritilmeye çalışılmaktaydı. Tedarik Zinciri CRM ( Müşteri ilişkileri belirlenmesi), CSM ( müşteri servis hizmetleri yönetimi), DM (Talep yönetimi), Sipariş alınması, Üretim planlama, Satın alma, Geri dönüş lojistiği, ARGE ( Ara(ştırma Geliştirme, yeni ürün üretimi) adımlarından oluşmaktadır.
Günümüzde çekme sistemi dediğimiz önce talebin yaratılarak, satış kanallarının oluşturulması, taleplerin üretime bağlı olarak regüle edilmesi, sipariş alma siteminin kurulması, üretim planlanması, üretim için gereken ürün ve hizmetin satın alınması, her türlü atık ve iadenin planlanması, buna uygun satın alma sistemlerin gelişmesi, geri dönüş ve atık malzeme sürecinin geliştirilmesi ve yeni ürün geliştirme çalışmalarının yapılması işlemleridir. Görüldüğü gibi tedarik zincirleri henüz ortada ürün ve üretim yokken yaratılan taleplerle başlamaktadır.
Bütün bu işlerde hareket gerektiren tüm operasyonlar lojistik şirketlerinin görevi ve sorumluluğudur. Bu sorumluluk nedeniyle lojistik hizmetler gelişmekte, büyümekte ve teknik alt yapılarını geliştirmektedir.
Tedarik zinciri yeni yönetim sisteminde satın almadan başlamamakta; müşteri ilişkilerinin kurularak canlı ve sürekli bir talep yaratılmasıyla başlamaktadır., Üretime uygun taleplerin planlanmasında ve satışa uygun üretim yapılmasına hatta geri dönüşlere kadar lojistik prensipleri uygulanmaktadır.
Gelin, bu gün dünyaya gözlüklerinizi çıkartıp bakın. Müşteri ilişkilerinizin olup olmadığını hatta varsa; ne kadar güçlü olduğunu kontrol edin. Talebi yaratmadan üretmeyin. Önceden belirlenecek periyod içinde yarattığınız sürdürülebilir talebe uygun üretiminiz olsun. Depolarınızı bitmiş ürünlerle doldurmayın.
Atilla Yıldıztekin/Perşembe Rotası